Türk Cumhuriyetleri Mimarlık Abideleri
Sanat tarihçisi (D. 17 Aralık 1914, Kütahya – Ö. 1 Nisan 2013, İstanbul). Bursa Lisesi (1934), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi ve Yüksek Öğretmen Okulu (1938) mezunu. Millî Eğitim Bakanlığının açtığı sınavı kazanarak Türk-İslâm sanatı alanında ihtisas yapmak üzere Almanya’ya gönderildi. Marburg / Lahn Üniversitesinde bir süre çalıştı. Askerlikten sonra gönderildiği Viyana Üniversitesinde doktorasını verdi (1943). Doktora tezi: "Die Osmanischen Beitrage Zur Islamischen Baukunst”. Aynı yıl İstanbul Üniversitesinde Sanat Tarihi Kürsüsüne asistan olarak atandı. Burada Viyana’dan hocası Prof. Dr.Ernst Diez ile birlikte çalıştı.
1948 yılında Osmanlılar Devrinde Kütahya Çinileri başlıklı teziyle doçent, 1960 yılında profesör ve Sanat Tarihi Kürsüsü başkanı oldu. 1963 yılında Türk-İslâm Sanatı Kürsüsünü kurdu, 1977 yılında Sanat Tarihi Enstitüsü Müdürlüğüne getirildi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesinde Sanat Tarihi profesörü ünvanıyla öğretim üyesi, Türk İslâm Sanatı Kürsüsü başkanı, Sanat Tarihi Enstitüsü müdürü olarak görev yaptı (1943-83). 1983’te yaş haddinden emekli oldu. Prof. Dr. Oktay Aslanapa, tedavi gördüğü Darülaceze'de 1 Nisan 2013 günü, 98 yaşında vefat etti. Prof. Aslanapa için 2 Nisan 2013 Salı günü İÜ Edebiyat Fakültesi Şeref Holünde cenaze töreni düzenlendi. Doğum yeri olan Kütahya’da toprağa verilmiştir.
Makaleleri Türk Kültürü (1963-66, 72), Sanat Tarihi Yıllığı (1965, 68, 70-71, 73), Archeology (New York, 1971), İstanbulen Mitteilungen 12 (Tübingen, 1962) dergilerinde yer aldı. Arkeoloji ve seramik, Türk kilimleri konularında Almanca basılmış eserleri de vardır.
ESERLERİ: Osmanlı Devrinde Kütahya Çinileri (1949), Edirne’de Osmanlı Devri Abideleri (1949), Türk Sanatı (1955; yeni bas., 2 cilt halinde: 1972-73, 4 cilt halinde 1984), Türk Sanatı, Selçuklu ve Osmanlı Halıları, Çini ve Minyatür Sanatı (Türkçe, İngilizce, 1961), Turkish Art and Architecture (Londra, New York, 1971), Selçuklu Sanatı Bibliyografyası (1971), Türk Halı Sanatı (1972), Türk Çini ve Seramik Sanatı (Türkçe ve Almanca, 1965), Kıbrıs’ta Türk Eserleri (1975), Yüzyıllar Boyunca Türk Sanatı-14.Yüzyıl(1977), Kırım ve Kuzey Azerbaycan’da Türk Eserleri(1979), Türk Dünyası Kültür Haritaları (c. 1: Tarihçe ve Teşkilat, 1983), Osmanlı Devri Mimarisi(1986), Türk Halı Sanatının 1000. Yılı(1987), Fünûnü’l Türk (Ahmed Muhammed İsa’dan çeviri, 1987) ,Mimar Sinan Hayatı ve Eserleri (1988), İkinci Dönem İznik Kazıları (Ş. Yetkin ve A. Altun ile, 1989), Türk Sanatı, Başlangıcından Beylikler Devri Sonuna Kadar I-II(1990), Anadolu’da İlk Türk Mimarisi (1991), Türk Sanatı El Kitabı (1993), Türkiye’de Avusturyalı Sanat Tarihçileri ve Sanatkârlar (1993).